İşte Gaffar Yakınca’nın bugünkü köşe yazısı:
Daha evvel dağ başında hayvan üzere uluması ile gündeme gelmiş olan Cemal Enginyurt, dağdan kente inip TV stüdyosunda adam dövmeye kalkmış. Meslektaşımız Latif Şimşek’e geçmiş olsun diyoruz. Tek söz ile aşağılık, mide bulandırıcı bir hareketle karşı karşıyayız. Bir beşere niyetleri dolayısı ile saldırmak gündelik faşizmin en sıradan örneklerinden biri. Ve faşizm, karşısında kararlı bir hal bulmazsa süratle yayılıp tüm toplumu esir alabilir.
MUHALİF ÇÜRÜME
Başka bir ülkede olsa, bu kabadayı toplumun her kesitinden en sert yansıyı görürdü. Beşerler mağdurun kim olduğuna bakmadan zorbanın karşısında dururdu. Fakat maalesef bizde o denli olmuyor, muhalif siyasetçilerden çıt ses çıkmıyor, niyet özgürlüğü konusunda mangalda kül bırakmayan fondaş gazetecilerin ağzını bıçak açmıyor. Onların siyaset bonzaisi ile uyuttuğu kitlelerde ise sinsi bir şehvet havası hakim. Sokak serserilerinin bir gazeteciyi tartaklamasını ağızlarının suları akarak izliyorlar.
Bu ikiyüzlülük, Türkiye’nin muhalif mahallesini çoktan çürüttü, bir riyakarlık çöplüğüne dönüştürdü. Olağan bir insanın kokudan burnunu tutacağı bu mahalde, muhaliflerimiz her gün birebir pisliği başlarından aşağı boca ederek hezeyan banyosu yapıyorlar. Bizim sırtımızdaki yük ise iki kat artıyor: Bu çürümenin toplumun geneline yayılmaması için elimizden geleni yapmak ve fikir özgürlüğünü insanların kimliğine bakmadan savunmak zorundayız.
GERİ ÇAĞIRMA HAKKI
Karakteri ismi ile tezat Cemal, malumunuz milletvekilidir. Kendisi MHP listesinden meclise girmiş, edepsiz halleri yüzünden partiden kovulmuştu. Her parti aday seçerken yanlışlar yapabilir, MHP yanlışını görüp bu adamı kendi saflarından uzaklaştırdı. Lakin partiden kovulmak vekilliği düşürmüyor. Burada bir garabet olduğu kesin. Seçime bağımsız girse yüz oy alamayacak adamlar, parti logosu ile meclise kapağı atıyor sonra da başına nazaran takılıyor. Partiye oy veren seçmenin ise eli kolu bağlı, iradesinin çalınmasına ses çıkaramıyor.
Şu an Ordulu davacıların yaşadığı durum da tam olarak bu. Bunun için seçim sistemimize “geri çağırma hakkının” getirilmesini tartışmalıyız. Geri çağırma hakkı, seçmenin seçtiği vekilin vekilliğini düşürme hakkıdır. Kelamlarında durmayan yahut ahlaki düşüklük sergileyen vekillere karşı son derece tesirli bir ileri demokrasi prosedürüdür.
Karakteri ile ismi tezat Cemal’in siyasi bir partinin genel lider yardımcısı olması ise farklı bir ayıp. Bu şahıs altılı masanın bileşenlerinden birinin, Demokrat Parti’nin ikinci adamı. Ne kendi partisinin genel liderinden ne de öbür ortaklardan bir ses gelmiyor. CHP, İP, SP, DeP, GP ve bâtın ortak HDP, aşikâr ki Cemal’in saldırganlığını onaylıyor. Muhalefetteki halleri bu ise, iktidar olduklarında gazetecilere, fikir beşerlerine neler yaparlar varın siz düşünün.
TV’LERİN SORUMLULUĞU
Son olarak iğneyi bir de kendimize batıralım. TV programcısı meslektaşlarımız, yaptıkları ile meşrebini ayan beyan ortaya koyan düşük tipleri ekranlara çıkararak reyting peşinde koşmaktan vazgeçmeliler. TV programında tartışma olağan ki değerlidir fakat taban derinlik tutturulmazsa o işin mahalle hengamesinden, meyhane itiş kakışından ne farkı kalır? Hem kanal idarelerinin hem de yapımcıların bu mevzuyu dikkatle düşünmeleri gerekiyor. Evet reyting kıymetlidir, her program çok izlenmek ister. Lakin, halka karşı sorumluluk reytingten daha değerlidir. Akıl ve vicdan dışı hareketleri ile ilgi çeken kimi tipler, tahminen birinci başta biraz reyting getirebilirler. Lakin beklenmedik bir anda patlayıp üstümüzü başımızı kirletmeleri ihtimali vardır. Bu riski aldığımıza paha mi?