Dünya Meteoroloji Örgütü (WMO) tarafından yayımlanan ve artan sera gazlarıyla Pasifik Okyanusu sularını ısıtan El Nino olayının global ısınmayı rekor düzeye ulaştıracağına vurgu yapan raporunu pahalandıran Kurnaz, kömür, petrol ve doğal gaz yoluyla atmosfere salınan karbondioksit ve öbür sera gazları nedeniyle global ortalama sıcaklıkların her geçen sene biraz daha arttığını belirtti.
Son yıllarda Pasifik Okyanusu’nda yaşanan La Nina tesiriyle global ortalama sıcaklıkların rekor düzeye ulaşmadığına dikkati çeken Kurnaz, şöyle devam etti:
Küresel ortalama sıcaklığın 1850-1900 ortalamasının 1,29 santigrat derecenin üzerinde olduğu 2016’nın, şimdiye kadar insanlığın yaşadığı en sıcak yıl olarak kayıtlara geçtiğini hatırlatan Kurnaz, bunun en kıymetli nedenlerinden birinin Pasifik Okyanusu sularının olağandan hayli sıcak olmasını sağlayan El Nino olayının şiddetli yaşanması olduğunu anlattı.
2022’deki global ortalama sıcaklığın bu ortalamanın 1,15 santigrat derece üzerinde olduğunu aktaran Kurnaz, 2016’daki şiddetli El Nino olayından sonra Pasifik Okyanusu sularının serinlediğini, bu durumun, global ortalama sıcaklıkların iklim değişikliğine rağmen 2016 yılı düzeyine ulaşmasını engellediğini söz etti.
Kurnaz, “WMO’nun değerlendirmesinde 2023-2027 ortasındaki bir yılın, en sıcak yıl olan 2016’dan da sıcak olmasına neredeyse kesin gözüyle bakıyor. Bu da son yıllarda fazla artmayan sıcaklıkların, artışını sürdüreceği manasına geliyor.” diye konuştu.
Paris Mutabakatı’nın bu yüzyılda global sıcaklık artışının 2 santigrat derecenin epeyce altında ve mümkünse 1,5 santigrat derece ile sonlandırılmasını sağlamak için uzun vadeli gayeler koyduğunu vurgulayan Kurnaz, “WMO’nun değerlendirmesi, 1,5 santigrat derecelik sıcaklık artışı maksadının büyük ihtimalle 2023-2027 aralığında aşılacağını ortaya koyuyor.” dedi.
Kuzey Kutbu’ndaki ısınmanın yeryüzünün geri kalanına oranla hayli yüksek olduğunun altını çizen Kurnaz, bu bölgede önümüzdeki 5 yılda ölçülecek sıcaklıkların, yeryüzünün geri kalanındaki sıcaklık artışından üç kat daha büyük olmasının beklendiğini kaydetti.
Önümüzdeki 5 yıldaki yağış değişimi varsayımlarına de değinen Kurnaz, 1991-2020 ortalamasına kıyasla mayıs-eylül ayları ortasında, Sahel, Kuzey Avrupa, Alaska ve Kuzey Sibirya’da yağışların artacağını ve Amazon ve Avustralya’nın birtakım bölgelerinde azalacağını, kış yağışlarında ise Akdeniz Havzası’nın batısında ortalama yağışların azalmasının, ülkemizi de içine alan doğusunda ise ortalamalarda kalmasının beklendiğini bildirdi.
Kurnaz, iklim değişikliğinin denetimden çıkmaması için devletlerin çok daha sıkı gayret göstermesi gerektiğini lisana getirdi.